Digitaal werken na corona Ik hoop niet dat na corona alles weer teruggaat naar het oude bekende. Wie mij een beetje kent en/of gevolgd heeft, weet dat ik hiermee doel op de mogelijkheden van digitale werkvormen.
De meeste clichés zijn reeds veelvuldig genoemd. Never waste a good crisis, onder druk wordt alles vloeibaar. Voor online groepswerk kan ik stellen dat de clichés kloppen. Het is zover, jaren nadat Martijn Wesseling en ik eerdere pogingen ondernamen. Online groepswerk wordt eindelijk omarmd.
Hoe werkt het? Iets leren gaat niet vanzelf. Vaak verloopt dat via een soort ‘patroon’ van vier fasen. De psycholoog Maslow heeft dat zo beschreven. Door deze fasen in je achterhoofd te houden begrijp je beter hoe je leert, en hoe het komt dat sommige dingen makkelijk gaan dan andere. De fasen Fase 1: Onbewust […]
Hoe werkt het? De transactionele analyse is een behandelmodel waarvan we een klein stukje uitleggen: die van posities. Als er communicatie is tussen mensen zijn er drie mogelijke posities. Je kunt dan kind, volwassene of ouder ‘zijn’. Het kan je erg helpen om deze posities te herkennen en toe te passen! Je zou het woord ‘positie’ ook kunnen veranderen in ‘rol’, […]
Hoe werkt het? De cirkel van Covey helpt om anders te kijken naar de dingen waarmee we bezig zijn. Door dat te zien kun je ook anders met dingen leren omgaan. Je ziet dat jouw invloed op zaken die spelen anders ligt dan je zou denken. Je ziet twee cirkels: Het bijzondere is dat je […]
Hoe werkt het? Het Johari-venster helpt je om meer zicht te krijgen waarover je communiceert, en op welke manier je dat doet. Het woord ‘Johari’ klinkt misschien wat raar, maar het is gewoon een afkorting van Joseph Luft en Harry Ingham. In het venster zijn vier onderdelen die aangeven welke informatie bij wie bekend is. Dit worden de kwadranten […]
Hoe werkt het? In alle relaties zijn spanningen. Soms valt daarbij een klap of erger. Lichamelijk geweld in een relatie begint vaak min of meer ongemerkt, met kleine dingetjes. In dit model zie je dat het geweld steeds terugkomt. Het wordt een ‘spiraal’ genoemd, want het geweld wordt steeds heftiger als het vaker voorkomt. In […]
Hoe werkt het? De roos van Leary helpt je om het gedrag dat mensen bij elkaar oproepen beter te begrijpen. Als iemand iets tegen jou zegt, kan dat bij jou opstandigheid oproepen. Je kunt je ook juist aangesproken voelen om behulpzaam te zijn. Veel gedrag van mensen is eigenlijk voorspelbaar. Als je dit van jezelf […]
Hoe werkt het? In het model van de dramadriehoek is er sprake van drie mogelijke rollen: die van ‘slachtoffer’, ‘aanklager’ en ‘redder’. Ook in een gesprek tussen twee mensen deze drie rollen. Mensen kunnen tijdens het gesprek van rol wisselen. Als je je hiervan bewust bent kun je beter inspelen op situaties. De drie rollen SlachtofferEen […]
Hoe werkt het? In het model van ‘kernkwadranten’ zijn er vier sectoren: kernkwaliteit, valkuil, uitdaging en allergie. Vanuit elk van deze vier sectoren kun je de volgende sector invullen. Dit geeft je veel zicht op jouw kwaliteiten, maar geeft ook aan waarom je sommige mensen lastig vindt. De vier sectoren KernkwaliteitWaar je ‘gewoon goed’ in bent, vaak zonder dat […]
Hoe werkt het? Het belangrijkste onderdeel van gedragsverandering is dat jij zélf de beslissing neemt dat je gaat veranderen. Niet iemand anders. Dit model is door Prochaska en Diclemente opgesteld voor hulpverleners zodat zij ‘bij kunnen blijven’ waar de cliënt op dat moment is: in welke fase van verandering zit de cliënt? Maar het model is […]
Hoe werkt het? In het ABCDE-schema gaat het niet zozeer om de gebeurtenis, maar om hoe jij over die gebeurtenis dénkt. Door op een andere manier over een gebeurtenis te denken kun je anders (beter) reageren. Dit gaat volgens het zogeheten ABCDE-schema. Wel leggen hier de stappen uit. Er is een gebeurtenis. Je hebt daar […]
Een autoriteit is een ‘persoon in functie’. Je kunt boos zijn over de manier waarop hij /zij met regels omgaat. Probeer hem of haar dan ook als een functionaris te zien, en houd je gesprek zakelijk. Hoe doe ik dat? Probeer tegelijk met het zakelijk houden ook zoveel mogelijk jouw persoonlijke gevoelens buiten te sluiten. Hoe lastig dat […]
Een instantie is geen ‘persoon’ op wie je boos kunt zijn. Een instantie is een organisatie, eigenlijk ‘een idee’. Probeer daarom zoveel mogelijk jouw persoonlijke gevoelens buiten te sluiten. Hoe lastig dat ook is! Met jouw persoonlijke gevoelens kun je niets veranderen aan hoe een instantie werkt. Je kunt je beter richten op de regels […]
Ruziemaken is een soort van feedback (kritiek) geven. Wil je meer lezen over het geven en krijgen van kritiek? Klik dan hier! Nodig, vervelend, soms lekker en vaak opluchtend: ruziemaken. Het hoort erbij. In alle relaties: met je partner, met ouders, familie, vrienden, op je werk… Het helpt om ‘vuil’ in de relatie op te ruimen. Een […]
In de dagelijkse omgang is luisteren misschien wel de vaardigheid die het meeste gebruikt wordt. Hierbij kan veel misgaan. Luisteren is een vaardigheid die mensen dénken te beheersen, maar echt goed luisteren naar wat de ander werkelijk zegt is moeilijk. Het vraagt meer van je dan je denkt! Luisteren naar een ander is belangrijk om […]
Kritiek geven en ontvangen gaat niet vanzelf, en gaat niet vanzelf op een goede manier. Er zijn een paar zaken waar je op kunt letten om dit beter te laten verlopen. We leggen in twee delen uit hoe je kritiek kunt geven, en hoe je kunt omgaan met kritiek die je krijgt. “Feedback geven” is […]
Het gebeurt iedereen wel eens. Je wilt iemand een moeilijke vraag stellen. En het lukt je gewoon niet. Erg vervelend, want je doet jezelf er geen plezier mee. Je blijft achter met een vervelend gevoel, want je wilt je vraag gesteld hebben. Of in elk geval kwijt wat je in gedachten hebt. Hoe doe ik […]
Het nemen van een goede beslissing kun je op verschillende manieren doen. Een manier is het maken van lijstjes: noteer voors en tegens van een mogelijke beslissing. Een andere manier gaat volgens het schema gebeurtenis – gedachte – gevoel – gedrag. We leggen dat hieronder kort uit. Dit is best ingewikkeld. Misschien kun je iemand vragen […]
Videobellen is sinds vandaag dé grote hit onder de medewerkers van Kwadraad. Er zijn teams van twaalf personen die probleemloos met elkaar overleggen en elkaar alsnog online kunnen ontmoeten. Vanuit team Informatiemanagement hebben we onze collega’s zo goed mogelijk gefaciliteerd voor deze vorm van contact. Hieronder deel ik de blog die ik ook op ons […]
Het kan je bijna niet ontgaan zijn dat er een beetje #ophef is rondom Facebook en Cambridge Analytica. Het was niet de eerste fout van Facebook. Mark Zuckerberg beloofde wederom zijn leven te beteren: l'histoire se repète. Er worden wel steeds meer vraagtekens bij de werkwijze van Facebook gesteld.
In hulpverleningstrajecten wordt veelvuldig gebruik gemaakt van WhatsApp. Deze week bleek (weer) dat het gebruik hiervan in hulpverleningscontext niet zo'n goed idee is: de ex-partner van een cliënt diende een klacht in tegen een maatschappelijk werker, toen ex-partner de gespreksgeschiedenis onder ogen kreeg.
Een aantal jaren terug bedacht ik dat het fenomeen 'zelftest' veel mogelijkheden biedt. Het is voor websitebezoekers een laagdrempelige manier om te zien waar ze staan op verschillende gebieden. We zijn nu een kleine drie jaar en zes zelftests verder. Vooral de 'Eenzaamheidstest' die ik met collega Angelique de Graaf ontwikkelde wordt -eigenlijk helaas- goed gevonden. Onlangs gingen we de 50.000 afgenomen tests voorbij. Inmiddels hebben we dagelijks tussen de 50 en 70 bezoekers.
Twitter is een gaaf platform om puntige berichtjes de wereld in te slingeren. 140 karakters bieden echter soms te weinig om een goed verhaal te vertellen. Ondanks dat besef deed een tweet van @minvws mijn wenkbrauwen even omhoog gaan.
Innoveren om het innoveren. Het gebeurt meer dan we denken. Er is een innovatiecircus gaande waar alleen de innovatie-industrie belangen bij heeft. Eindgebruikers betalen de rekening: hogere kosten, mislukte implementaties en diensten of producten waar ze niet om gevraagd hebben.
Zeventien Franse ziekenhuizen willen zwangere vrouwen betalen om te stoppen met roken. Met het experiment willen ze onderzoeken of een financiële prikkel vrouwen in verwachting kan helpen te breken met hun rookverslaving, meldt de Franse omroep France 24. (bron)
Het is meer dan vanzelfsprekend dat we de tevredenheid van onze cliënten willen meten. Alleen op deze manier weten we hoe ons werk beoordeeld wordt door de mensen voor wie we dat doen. In de praktijk leveren metingen meestal te weinig respons op. Daarom zijn we op zoek gegaan naar alternatieve manieren van tevredenheidsmeting.
Dat er doden vallen, ook bij huiselijk geweld, kan niet volledig ondervangen worden. Wel kunnen we ons uiterste best doen om te voorkomen dat het gebeurt- zeker als de situaties ‘in beeld’ zijn. Maar het lijkt er op dat we nog weinig geleerd hebben sinds de verschillende gezinsdrama’s.
Tijdens de eerste ambassadeursbijeenkomsten van Changing Healthcare werd heel snel duidelijk dat we het niet over techniek, niet over technologie, niet over glimmende hoogstandjes zouden gaan hebben. Acceptatie van onontkomelijke feiten was al meteen een belangrijk onderwerp.
Met moderne (en minder moderne) middelen kan nagenoeg alles gemeten worden. Een deel gebeurt automatisch (stappentellers), een deel gebeurt handmatig. De heilige graal van dit moment? Effectiviteitsmeting. Maar welk verhaal vertelt effectiviteitsmeting ons?
Ernstige misstanden in ziekenhuizen komen veel te laat aan het licht. En zelfs als ze naar buiten komen, dan staan patiënten in de kou. (bron) Het aloude ‘van fouten kun je alleen maar leren’ lijkt niet te gelden in de wereld van zorg en welzijn. Hoe kan dat toch? Geen idee, maar ik wil eens […]
In m’n vorige blog betoogde ik dat sommige professionals helaas de weelde van informatievergaring niet kunnen dragen. Ik vroeg me af hoe we daar mee om moeten gaan: Werkafspraken maken op basis van professionaliteit?
Gisteren was het raak: het imago van het EPD kreeg (wederom) een tikje door hoe professionals ermee omgaan. Ook zij kunnen hun nieuwsgierigheid niet bedwingen en blijken te snuffelen in dossiers waar ze niets te zoeken hebben. “Ziekenhuizen blijken niet in staat om intern de privacy van patiënten voldoende te waarborgen.” (bron)
Afgelopen jaren heb ik op verschillende hogescholen in het land workshops ‘online hulpverlening’ gegeven. Inmiddels verzorgen collega Boris Stil en ik een serie lessen op Inholland Rotterdam voor tweedejaars studenten vol- en deeltijd MWD.
Het klinkt mooi. Het klinkt goed. Het klinkt als een betere, goedkopere en uiteindelijk efficiëntere inzet van middelen en mensen: zelfhulp. Doe het zelf! Of laten we mensen aan hun lot over?
We leven eigenlijk in een rare tijd. Terwijl we ons steeds individualistischer gaan gedragen, horen we ook steeds meer de roep om bemoeizorg. Maar wat betekent dat voor zorg en welzijn?
Wie de auto inlevert voor een grote beurt wil tekst en uitleg over de kosten. Een gespecificeerde rekening is logisch: zo kunnen we zien wat de monteur gedaan heeft, welke onderdelen hij gebruikt heeft. Dit helpt ons om te bepalen of we waar voor ons geld hebben gekregen. De monteur vindt dit prima. Welzijnswerkers denken […]
Bij steeds meer bedrijven, instellingen en organisaties wordt ‘Het Nieuwe Werken’ (HNW) ingevoerd. Het lijkt een manier van werken waarbij indeling van tijd en plek op efficiënte wijze overgelaten wordt aan de professional.
De verhouding tussen zorgaanbieder en zorgvrager is er vaak nog hiërarchisch. Dit kan twee kanten op: de zorgaanbieder als Alwetende Oplosser, of de zorgvrager als Eisende Consument. Dit kan beter.
Lijkt je dat ook wat, meer betalen voor meer keuze? De samenwerkingspartners Nederlandse Spoorwegen en Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen menen dat dit een goed idee is. In een gedachte-experiment onderzoek ik of dit in het maatschappelijk werk ook zou kunnen.
Afgelopen week dreigde er slecht weer. Op voorhand beperkte de NS daarom de dienstregeling. Men deed dit onder het voorwendsel dat er dan meer zekerheid voor de reiziger zou zijn.
Iedereen kent het wel: lang in de wacht zitten bij een helpdesk, eindelijk het verhaal doen, om vervolgens verwezen te worden naar een backoffice- waar het hele verhaal wéér gedaan moet worden.
Sinds de Toren van Babel hebben we een probleempje- we verstaan elkaar niet meer zo goed. Maar begrijpen we elkaar daardoor ook niet meer? Internet biedt uitkomst.
In de oeverloze drang tot ‘professionalisering’ vergeten we in welzijnsland de mens: de hulpvrager, en ook de hulpverlener. Op twitter las ik er een hartenkreet over.
In mijn vorige blog vertelde ik over de keuzes die een cliënt kan maken. Deze keuzes leiden volgens mij tot een duurzamere manier van hulpverlening. Vandaag wil ik daarvan een aantal voorbeelden geven.
Afgelopen zaterdag stond ik voor een Grote Keuze: een nieuwe bril uitzoeken. Dat is een ingewikkeld vraagstuk. Ik heb bijzonder veel moeite met bepalen wat bij mij staat of niet.
“Bloggen, waar is dát nou weer voor nodig?!” Ik hoor het mijn collega’s al zeggen. Het is een legitieme vraag die mij ertoe dwingt eens heel goed na te denken en te omschrijven waarom ik in hemelsnaam deze klus op me zou nemen.