Afgelopen zaterdag stond ik voor een Grote Keuze: een nieuwe bril uitzoeken. Dat is een ingewikkeld vraagstuk. Ik heb bijzonder veel moeite met bepalen wat bij mij staat of niet.
Gelukkig boden mijn vrouw en de opticien hun helpende hand, en hielpen zij kiezen hoe mijn aangezicht komende jaren zal zijn. Iedereen tevreden.
Toch knaagde er wel wat. De keuze die iemand volledig zélf maakt is toch duurzamer dan de keuze die door een ander gemaakt wordt? De beslissing die iemand zelf neemt is toch de enige waar iemand daadwerkelijk voor gemotiveerd is?
Helpen met keuzes maken
Deels. Het is echter helemaal niet erg als iemand je op weg helpt om keuzes te maken. Op onze site, Kwadraad, worden verschillende opeenvolgende keuzes aan de cliënt gelaten, maar willen we ook de cliënt helpen om een keuze te maken.
- De cliënt informeert zichzelf over de mogelijkheden van hulp: passief, actief, interactief. Weet hij het niet? Dan kan hij een bericht sturen.
- De cliënt kiest een vorm van hulp die bij hem past: online, telefonisch, face to face. Weet hij het niet? Dan kan hij een bericht sturen.
- Kiest de cliënt voor online, dan is het aan hem of dat via een test, contact met een hulpverlener of een online training gaat. Weet hij het nog niet? Dan kan hij een bericht sturen.
- De cliënt kiest ook het online voertuig: berichtenverkeer of chat. Weet hij nog niet wat hij het liefste wil? Dan kan hij daarover in contact treden.
Plaat-met-een-tik
Het is een plaat-met-een-tik, en op de site lijkt dat ook zo uitgebeeld te zijn. Een cliënt kiest zoveel mogelijk zelf, maar een helpende hand is altijd dichtbij in de vorm van de knop ‘Stel je vraag’.
Op deze manier kiest de cliënt de manier van hulpverlening waarbij hij vindt dat hij er de meeste baat bij zal hebben. Daarmee is de intrinsieke motivatie, en daarmee de duurzaamheid van hulpverlening groter. In een volgend blog zal ik hiervan een voorbeeld beschrijven.